sábado, 31 de diciembre de 2011

65 discos indispensables de 2011 (Parte 6) (3-1)

3) ARCTIC MONKEYS - "Suck It And See"
Indie rock/Psicodelia


¿Por qué?


De la salida de ese debut titulado "Whatever People Say I Am, That's What I'm Not" ya han pasado más de cinco años. Los Arctic Monkeys de entonces, recién salidos de la adolescencia, aportaban su granito de arena al indie rock que se encontraba en alza en esos momentos con sus melodías pop y una actitud propia de un grupo cualquiera del momento. Así como casi cualquier grupo "del montón" podrían haber continuado con aquella actitud, decidieron cambiar. Con la salida de "Humbug" ya apuntaban los tiros hacia otro rollo, más psicodélico, oscuro, algo agresivo y con pocos rasgos de música pop. Podríamos habernos parado en ese disco y decir "será una excepción para llamar la atención", pero no. "Brick By Brick" fue primer adelanto de "Suck It And See", una canción que se acerca bastante al sonido inicial del grupo pero con alicientes setenteros e incluso un solo de por medio.

"Don't Sit Down 'Cause I've Moved Your Chair", segundo single. A los pocos segundos de comenzar a escuchar esta canción ya nos topamos con un riff tremendamente pesado (para un grupo como ellos, claro), potente y oscuro, en el que se puede apreciar alguna que otra influencia de bandas como Black Sabbath. Si bien este single no define a todo el disco, sí define el cambio que se ha pegado el grupo en los últimos años a le perfección. Podría ser "la canción del cambio".

"Suck It And See" es en definitiva un álbum tremendamente completo, con canciones quizás más movidas que las del "Humbug", algo más pop, pero también más elaborado y más "adulto" por así decirlo. Tiene temas que pueden rozar el soul si nos ponemos exquisitos. La madurez y el rasgo que esperemos que defina a Arctic Monkeys en adelante está aquí, la esencia de un grupo que ha evolucionado de una manera abrumadura con el paso del tiempo.

DESTACABLES: "Don't Sit Down 'Cause I've Moved Your Chair", "Love Is A Laserquest", "Suck It And See" y "The Hellcat Spangled Shalalala".

2) MASTODON - "The Hunter"
Sludge metal progresivo


¿Por qué?


"Crack The Skye", penúltimo disco de Mastodon, marcó otra etapa para el grupo. Otra etapa en la que se le dio más importancia a las melodías y menos a los "gritos" y la agresividad del "sludge metal". La genial "Oblivion" con la que abre el disco y su pegadizo estribillo demuestran con más facilidad todo lo que quiero decir. Aunque el disco daba un lavado de cara al grupo, su esencia seguía allí, en canciones como "Ghost Of Karelia" por ejemplo. Para abreviar un poco, pongamos como base que la música experimental, lo melódico y a la vez la capacidad incrustar estribillos pegadizos en medio de canciones con inmundas y pesadas progresiones se apoderó un poquillo de ellos sin llegar al punto de consumirlos.

"Crack The Skye", un disco de 7 canciones (dos de de más de diez minutos), dio paso a "The Hunter", con 13 breves cortes (ninguno llega a los 6 minutos). Aunque las cosas no se juzgan por su portada, ya viendo su nuevo diseño nos podemos percatar un poco de que se han dado otro aire aunque sin perder esa habilidad que tienen para crear  mitologías paralela, presente desde su primer disco y que nunca han abandonado.

Ya que no quiero escribir una tesis sobre el disco, intentaré ser breve. Si os ponéis el disco podréis escuchar a un grupo de metal progresivo y sludge creando canciones casi pop (quizás muy fuerte decir pop, pero no encuentro otra palabra) y fabricando estribillos melódicos bajo una percusión esquizofrénica e inquieta (destacable como siempre el trabajo de Brann Dailor). No os defraudará, a no ser que seáis muy cerrados de mente. Es un paso adelante más para Mastodon y su creatividad y además una forma de digerir sin problemas el sludge, porque al fin y al cabo, y a pesar de lo que he dicho, es un disco de metal progresivo, de sludge, como siempre, pero con sus respectivos y geniales condimentos.

DESTACABLES: "Black Tongue", "Blasteroid", "All The Heavy Lifting", "Spectrelight", "The Sparrow" y "Curl Of The Burl".


1) FOO FIGHTERS - "Wasting Light"
Rock alternativo/Rock and roll


¿Por qué?

Nadie puede negar que Foo Fighters ya es una banda emblemática dentro del rock de los últimos años. Casi todos sus discos son muy buenos aunque algunos quizás algo desmerecidos. Sus últimos álbumes puede que se alejen del sonido que querían hacer en un principio, más noventero y con algún que otro rasgo grunge y se vayan más hacia el hard rock, pero como todo lo bueno siempre llega cuando menos lo esperamos nunca hay que perder la esperanza. Y es que si Foo Fighters continuaran en la línea de "Echoes, Silence, Patience & Grace" y "In Your Honor" no creo que llamaran la atención de ninguna manera. Este año fue su año, un año para volver al pasado y deshacerse de las exquisiteces de grabar en grandes estudios y con sofisticados ordenadores y avances de todo tipo. Dave Grohl se quitó la poca pijería que le quedaba y la arrojó por el sumidero. Pat Smear volvió al grupo, Butch Vig a los mandos de la producción (justo veinte años después de grabar el Nevermind con Nirvana) y las cintas análogicas de grabación poblaron el garaje de Dave. Sí, un disco grabado en un garaje y con cintas análogicas, en pleno 2011.

Cuando el videoclip de "White Limo" aterrizó en nuestras pantallas probablemente más de uno se quedó acojonado o con cara de sorpresa. Un clip en el que Lemmy Kilmister de Motörhead conducía una limusina atropellando gente mientras Dave se dejaba las cuerdas vocales en una canción sin sentido aparente no era lo más normal del mundo, y menos siendo grabado en VHS. Después llegó "Rope", y ya cambió la cosa. El estribillo pop tremendamente pegadizo de esta canción (con videoclip en VHS también) nos dejó muy claro que el disco iba a ser un "remember" en toda regla.

Y salió el trabajo, allá por abril. Simplemente con darle al play y escuchar esa enérgica y bestial "Bridge Burning" muchos ya dijimos: esto era lo que llevábamos buscando años y años. Para no dejarse llevar por la primera impresión que da esta canción simplemente hay que pegarle un repaso a todo el disco. Baladas con un montón de trasfondo y carga sentimental como "I Should Have Known" (con Krist Novoselic al bajo), canciones repletas de puro rock & roll y nostalgia, trallazos crudos (la ya citada "White Limo") e incluso algún que otro tema que nos puede acercar a sus dos últimos discos como podría ser "Back & Forth".

Con toda la seguridad del mundo puedo decir que "Wasting Light" es el mejor disco del año. Un disco repleto de toda clase de sentimientos que podría ser escrito tranquilamente en los años 90. No aburre en ningún momento. No se hace pesado. Es entretenido, es fresco, es rock & roll!

Podéis leer haciendo click AQUÍ el análisis que ha hecho Javi del álbum.

DESTACABLES: ¿Todas? Escuchadlo si no lo habéis hecho, es lo único que puedo decir.

Ver el resto del ranking:
Parte 1 (65-45)
Parte 2 (44-30)
Parte 3 (29-20)
Parte 4 (19-10)
Parte 5 (9-4)

Analizando..."Wasting Light" (Foo Fighters)

Antes de nada quisiera desearos a todos un feliz año nuevo y hacer un minucioso balance de los acontecimientos musicales acontecidos este año:

En primer lugar, el 2011 ha traído consigo algunos malos momentos como, por ejemplo, el fallecimiento de músicos importantes como el guitarrista irlandés Gary Moore o la cantante inglesa Amy Whinehouse, así como el primer bajista de la banda de grunge Alice in Chains, Mike Starr o el vocalista de la banda de Anal Cunt Seth Putnam.

También ha habido despedidas como la de la banda pionera del rock alternativo, R.E.M., que nos dijeron adiós a mediados del pasado mes de Octubre tras 31 años de carrera.

Pero este año también ha tenido buenos momentos, como el festival Optimus Alive, al que un servidor tuvo el privilegio y el placer de acudir para disfrutar de actuaciones en directo de bandas como Primal Scream, Kaiser Chiefs, Jane's Addiction, Iggy & the Stooges y cómo no, Foo Fighters.

Después de haber comprobado en persona la excelente calidad de esta banda en directo y de haber escuchado este álbum detenidamente me he dado cuenta de lo infravalorada que la tenía.

En primer lugar cabe decir que este es posiblemente el disco más potente y directo que Dave Grohl y los suyos hayan sacado hasta el momento. Un detalle importante en este álbum es el regreso del guitarrista Pat Smear, que grabó su último disco de estudio con Foo Fighters en 1997, aunque su regreso oficial a la banda fue como músico de gira en el año 2006.

Aunque todavía parezca increíble, el material fue grabado en el garaje de Grohl utilizando un sistema de grabación analógica, para conseguir un sonido más natural. La producción corrió a cargo de Butch Vig, con el que Grohl grabó exactamente 20 años atrás, es decir, en la grabación del "Nevermind" de Nirvana.

El resultado han sido 11 canciones con un sonido muy compacto y potente.
Se abre la veda con "Bridge Burning", con un riff de guitarra muy sencillo y la incombustible fuerza del batería Taylor Hawkins, que también se encarga de cantar los coros.

Seguidamente suena "Rope", que fue el single de presentación del álbum y que en mi opinión es el mejor tema de todo el álbum (lo cual es discutible). Se trata de una canción muy completa de estrofas potentes y un estribillo muy pegadizo por su melodía, que hace que quieras escucharla una y otra vez.

A continuación aparecen otros tres temas de mención imprescindible:
"Dear Rosemary", la primera "balada" dotada de un sonido muy rockero y que cuenta con la voz de Bob Mould, cantante de Hüsker , a los coros. Grohl afirmó en el documental sobre la banda "Back & Forth" que llevaba tiempo queriendo trabajar con Mould.

"White Limo", el tema más cañero del disco, con un riff bastante "heavy" y un enloquecido Dave Grohl gritando a través de un micro distorsionado.

Y "Arlandria", otra "balada", con una estructura sencilla, una bonita melodía, los adornos de guitarra elaborados de Chris Shiflett, y un gran contraste de intensidades entre las estrofas y el estribillo.

Después de cortes más alegres como "These Days" o "Back & Forth", llegamos al punto culminante con "I Should Have Known", que según algunos, hace referencia al fallecido Kurt Cobain y al impacto que su muerte tuvo sobre su buen amigo Dave Grohl (de ahí el título, "debería haberlos sabido"). Cabe destacar también la colaboración en este tema del que fuera bajista de Nirvana, Krist Novoselic.

Y para acabar de forma algo más positiva está "Walk", el segundo single promocional, con un sonido más alegre y una letra esperanzadora, además de un videoclip muy cómico, típico de esta banda.

Esto ha sido todo. Espero que todos disfrutéis de la Nochevieja y de lo que queda de Navidades.

Os dejo con "Rope" para empezar con fuerza el nuevo año:

viernes, 30 de diciembre de 2011

65 discos indispensables de 2011 (Parte 5) (9-4)

Mañana terminaremos con la lista de los álbumes que consideramos que han lavado la cara de cierta forma a este 2011. Como os dijimos al comienzo, es muy difícil hacer una lista y escoger entre tanto material y géneros, pero pensamos que hemos acertado en muchos casos y que hemos sido bastante variados. Esperamos que hayáis disfrutado, y si queréis poneros al día en cuanto a la música lanzada en estos últimos doce meses, aquí tenéis una número bastante amplio discos.

9) BLACK TUSK - "Set The Dial"
Sludge/Stoner metal


8) MOGWAI - "Hardcore Will Never Die, But You Will"
Post-rock


7) M83 - "Hurry Up, I'm Dreaming"
Electrónica/Shoegaze/Post-rock


6) THE BLACK KEYS - "El Camino"
Blues/Garage rock


5) MACHINE HEAD - "Locust"
Groove/Thrash metal


4) OPETH - "Heritage"
Rock psicodélico/Metal progresivo

jueves, 29 de diciembre de 2011

65 discos indispensables de 2011 (Parte 4) (19-10)

19) NOVEDADES CARMINHA - "Jódete Y Baila"
Garage rock/Indie punk


18) VETUSTA MORLA - "Mapas"
Indie pop/rock


17) CRYSTAL ANTLERS - "Two-Way Mirror"
Rock experimental/Noise


16) THE HORRORS - "Skying"
Indie rock/Garage


15) STEVEN WILSON - "Grace For Drowning"
Rock progresivo/Experimental


14) RUSSIAN RED "Fuerteventura"
Indie pop/Folk


13) KASABIAN - "Velociraptor!"
Indie/Rock alternativo


12) BEASTIE BOYS - "Hot Sauce Committee Part Two"
Rap (¿+ rock?)


11) RUSSIAN CIRCLES - "Empros"
Post-metal/Post-rock/Experimental


10) EXPLOSIONS IN THE SKY - "Take Care, Take Care, Take Care"
Post-rock

domingo, 25 de diciembre de 2011

65 discos indispensables de 2011 (Parte 3) (29-20)

29) TRIVIUM - "In Waves"
Metalcore/Thrash metal


28) NOEL GALLAGHER - "Noel Gallagher's High Flying Birds"
Rock alternativo/Britpop


27) KORN - "The Path Of Totality"
Dubstep/Nu metal


26) THE PAINS OF BEING PURE AT HEART - "Belong"
Pop/Shoegazing


25) CRYSTAL STILTS - "In Love With Oblivion"
Noise Pop/Shoegazing/Post-punk


24) BATTLES - "Gross Drop"
Math-rock/Experimental


23) PRIMUS - "Green Naugahyde"
Funk rock/Experimental


22) TOM WAITS - "Bad As Me"
Rock/Blues/Avant-garde


21) PUSCIFER - "Conditions Of My Parole"
Rock alternativo/Industrial


20) BLACK PYRAMID - "Stormbringer"
Stoner/doom metal

Agardando polas ferramentas

Xa van case seis anos dende a publicación do dignísimo 10,000 Days, e case dous dende a súa última xira (aínda que a última vez que pisaron terras europeas foi en setembro do 2007), e moitos dos seareiros de Tool levaban tempo preguntándose cando volverían a escoitarse boas noticias do cuarteto californiano.

Do suposto novo traballo do grupo pouco se sabe, aínda que a súa elaboración ven de longo. Xa no ano 2007 Justin Chancellor falou de que tiñan novo material escrito. Ata o 2009 non se soubo máis, ata que nunha entrevista preguntáronlle a Adam Jones sobre ese novo disco, ao que respostou que tanto el como Justin tiñan composto algo, pero Maynard estaba demasiado ocupado co seu viño (o señor Keenan e propietario das bodegas de viño Caduceus, dunha calidade bastante decente segundo os expertos na materia), e non traballaran xuntos nalgún tempo. A comezos deste ano o Twitter da banda bromeaba co tema, e posteaba a seguinte mensaxe: "Hot off the presses. New TOOL Album to be released on April 1st, 2009. Pre-order yours NOW! Title: "Chinese Democracy Deux" Bon Appetit'!" (que podería traducirse como: "Recén saído das prensas. O novo álbum de TOOL será editado o 1 de abril do 2009. Encargue o seu AGORA! Título: "Chinese Democracy Deux" Bon Appetit'!"), facendo alusión ao famoso disco dos Guns N’ Roses, o que nos daba unha pista de que o álbum podía ter para longo.

Hai unhas semanas, dende a súa páxina web tiveron que desmentir os rumores que se estenderon a través da rede sobre a inminente finalización do seu quinto álbum de estudio. Este ruxe-ruxe debeuse a un malentendido, cando se anunciaron os progresos do novo traballo do proxecto paralelo do baterista Danny Carey, Volto!. Nunha extensa mensaxe colgada no seu sitio oficial, bastante inintelixible para quen non entenda a xerga usada na mesma, facíanse eco do traballo de Volto!, pero entre a confusión moitos dos lectores interpretaron que falaba de Tool. No post mencionábase tamén a posibilidade dunha xira da banda, e bromeando dicían que se sentían demasiado vellos para andar tocando por aí. Así que tocaba seguir agardando, nin novo disco nin nova xira de Tool.

Pouco tempo despois anunciabase que Puscifer, o proxecto paralelo de Maynard James Keenan, faría unha serie de concertos nos Estados Unidos durante os meses de febreiro e marzo do 2012, polo que tocaba agardar aínda máis.

Pero finalmente hai uns días chegou unha boa nova, Tool confirmaba unha xira de inverno polos Estados Unidos e Canadá. Son 18 datas confirmadas durante os meses de xaneiro e febreiro, e polo de agora non se sabe nada de se se atreverán a cruzar o charco para achegarse por estes lares, pero tras tantos meses de espera son noticias alentadoras. Agardamos pois con ansia que se confirmen novas datas por Europa e poder ter a Tool a tiro en pouco meses.

miércoles, 21 de diciembre de 2011

¡Soundgarden anuncian su "comeback"!

Soundgarden están de vuelta con nuevo disco, en principio planeado para lanzarse este 2012. El LP todavía no tiene ningún título ni tracklist, según informan varias fuentes. Lo que sí se confirma es que el disco irá acompañado de una gira que pasará por Europa, y quiera Dios (me refiero a los difuntos Kurt y Layne), que pasen por España y podamos disfrutar de un grupo que fue un estandarte en rock de los años 90's.

Por otro lado, tampoco nos pongamos nostálgicos de más porque, según el propio Chris Cornell, se considera a él mismo y su grupo unos creadores de rock eclécticos (con todas las consecuencias de esta palabra). Esperemos que esto sea sinónimo de calidad y no esté orientado hacia algo como el álbum "Scream" que sacó Cornell en solitario y que provocó bastantes arcadas. Por suerte, éste se ha terminado redimiento con "Songbook". Al menos en parte.

Tendremos que esperar un poquito más y contar las horas para escuchar algo nuevo y conocer los detalles de esa supuesta gira. Se vislumbran fechas en Holanda y poco más por el momento. Seguiremos informando.

martes, 20 de diciembre de 2011

65 discos indispensables de 2011 (Parte 2) (44-30)

44) VERONICA FALLS - "Veronica Falls"
Lo-fi pop


43) BON IVER - "Bon Iver"
Indie folk


42) ERIC FUENTES - "Eric Fuentes & El Mal"
Indie rock/post-hardcore


41) CULTS - "Cults"
Noise pop



40) THE VACCINES - "What Did You Expect From The Vaccines?"
Indie rock


39) CORIZONAS - "The News Today"
Country/rock


38) SEPTICFLESH - "The Great Mass"
Death metal atmosférico


37) KASE.O & JAZZ MAGNETISM - "Jazz Magnetism"
Rap/jazz


36) JANE'S ADDICTION - "The Great Escape Artist"
Rock alternativo


35) HELMS ALEE - "Weatherhead"
Sludge metal/post-hardcore


34) VIVIAN GIRLS - "Share The Hoy"
Indie pop/garage


33) THIS WILL DESTROY YOU - "Tunnel Blanket"
Post-rock


32) RIVAL SONS - "Pressure And Time"
Hard rock/blues

31) ZA! - "Megaflow"
Math-rock


30) PJ HARVEY - "Let England Shake"
Rock alternativo

65 discos indispensables de 2011 (Parte 1) (65-45)

Antes de empezar con la lista de los veinte primeros álbumes, unos avisos:

A)
Está claro que ni nosotros ni nadie va a acertar en cuanto a gustos personales, por lo que esta lista es una más de las que os váis a encontrar por ahí (eso sí, quizás más amplia).

B)
Las posiciones de los discos son prácticamente orientativas, aunque intentamos crear un orden que vaya acorde con la calidad desde un punto de vista algo personal, no nos vamos a avergonzar diciendo que, por ejemplo, el disco de Radiohead no cumple algunas de nuestras expectativas.

C) Hemos intentado meter todo lo que hemos podido, desde rap español hasta algo de electrónica, rock, metal, pop, música alternativa, etc. Esperamos que podáis comprender que hacer una lista así es una tarea muy difícil.

65) SÔBER - "Superbia"
Metal alternativo


64) MEGADETH - "TH1RT3EN"
Thrash metal


63) PROTEST THE HERO - "Scurrilous"
Math/metal progresivo


62) THE STROKES - "Angles"
Indie rock


61) NACH - "Mejor Que El Silencio"
Rap


60) SUICIDE SILENCE - "The Black Crown"
Deathcore


59) THRICE - Major/Minor
Indie/post-hardcore


58) CUT COPY - "Zonoscope"
Electrónica/pop


57) JAPANESE VOYEURS - "Yolk"
Grunge/rock alternativo


56) KARMA TO BURN - "V"
Stoner rock/metal


55) R.E.M. - "Collapse Into Now"
Rock alternativo


54) THE ANSWER - "Revival"
Hard rock/blues


53) EXTREMODURO - "Material Defectuoso"
Rock


52) GHOST BRIGADE - "Until Fear Defines Us"
Death metal melódico/progresivo


51) LA CASA AZUL - "La Polinesia Meridional"
Pop


50) YUCK - "Yuck"
Indie rock/noise


49) PNEU - "Highway To Health"
Math rock


48) MY MORNING JACKET - "Circuital"
Indie rock/country


47) BEIRUT - "The Rip Tide"
Folk


46) WILCO - "The Whole Love"
Rock alternativo


45) RADIOHEAD - "The King Of Limbs"
Rock alternativo/electrónica